Arka plan

Ticagrelor, P2Y12 reseptörünün yeni bir antagonistidir [1].

Ticagrelor'un P2Y12 reseptörüne karşı ADP'nin trombosit üzerindeki protrombotik etkilerini inhibe ettiği rapor edilmiştir. Ticagrelor, trombosit agregasyonunun ex vivo olarak tamamen inhibe edildiğini göstermiştir. Ayrıca Ticagrelor insanda trombosit agregasyonunun doza bağlı olarak inhibisyonunu önermektedir. Bunların dışında Ticagrelor'un oral yoldan aktif, geri dönüşümlü bağlanan bir antagonisti de gösterilmiştir. Diğer inhibitörlerin aksine Ticagrelor'un ayrıca metabolik dönüşüm olmadan P2Y12 reseptörünü inhibe ettiği de rapor edilmiştir. Bunun yanı sıra, Ticagrelor ilk tiyenopiridin anti-trombosit ajandır ve esas olarak CYP3A4 ve CYP2C19 tarafından metabolize edilir [1] [2].

Referanslar:
[1] Zhou D1, Andersson TB, Grimm SW. Ticagrelor ile potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin in vitro değerlendirilmesi: sitokrom P450 reaksiyon fenotiplemesi, inhibisyonu, indüksiyonu ve diferansiyel kinetiği. İlaç Metab İmhaları. 2011 Nis;39(4):703-10.
[2] Li Y1, Landqvist C, Grimm SW. Farelerde, sıçanlarda ve marmosetlerde yeni bir P2Y12 reseptör antagonisti olan tikagrelorun yerleşimi ve metabolizması. İlaç Metab İmhaları. 2011 Eylül;39(9):1555-67. doi: 10.1124/dmd.111.039669. Epub 2011 13 Haziran.

Tanım

Ticagrelor (AZD6140), trombosit agregasyonunun tedavisine yönelik, geri dönüşümlü bir oral P2Y12 reseptör antagonistidir.

In vitro

Ticagrelor, adenosin 5'in daha büyük bir inhibisyonunu teşvik eder'-difosfat (ADP)–diğer P2Y12R antagonistlerine kıyasla, yıkanmış trombositlerde Ca2+ salınımını indükledi. Ticagrelorun P2Y12R antagonizmasının ötesindeki bu ek etkisi, kısmen tikagrelorun trombositler üzerindeki dengeleyici nükleosid taşıyıcı 1'i (ENT1) inhibe etmesinin bir sonucudur, bu da hücre dışı adenozin birikimine ve Gs-bağlı adenozin A2A reseptörlerinin aktivasyonuna yol açar[1]. B16-F10 hücreleri, salinle tedavi edilen farelere kıyasla tikagrelorla tedavi edilen farelerdeki trombositlerle etkileşimin azaldığını göstermektedir[2].

B16-F10 melanom intravenöz ve intrasplenik metastaz modellerinde, klinik dozda tikagrelor (10 mg/kg) ile tedavi edilen fareler, akciğer (%84) ve karaciğer (%86) metastazlarında belirgin azalmalar sergiler. Ayrıca tikagrelor tedavisi, salinle tedavi edilen hayvanlarla karşılaştırıldığında hayatta kalma oranını artırır. Benzer bir etki, 4T1 meme kanseri modelinde de gözlenir; tikagrelor tedavisini takiben akciğer (%55) ve kemik iliği (%87) metastazlarında azalma görülür[2]. Ticagrelorun (1-10 mg/kg) tek oral uygulaması, trombosit agregasyonu üzerinde doza bağlı inhibitör etkiye neden olur. Ticagrelor, en yüksek dozda (10 mg/kg), dozlamadan 1 saat sonra trombosit agregasyonunu önemli ölçüde inhibe eder ve en yüksek inhibisyon, dozlamadan 4 saat sonra gözlemlenir.

Depolamak

4°C, ışıktan koruyun, nitrojen altında depolayın

*Çözücüde: -80°C, 6 ay; -20°C, 1 ay (ışıktan koruyun, nitrojen altında saklayın)

Kimyasal yapı